Het is ons jaarlijkse visieweekend. Samen met mijn collega’s loop ik door de lange gang van de afgehuurde zeilschool. Op de muren om ons heen hangen tientallen foto’s. Die een tijdlijn vormen van het afgelopen jaar. Met een grote glimlach kijk ik ernaar. Wat hebben we al veel doelen bereikt, die we onszelf vorig jaar gesteld hebben. Nu zijn we klaar voor de volgende stap: het vergroten van ons werkgeluk.
De gang gaat over in een zaal. Ik zoek een plekje uit en kijk naar het podium. Daar staat een energieke vrouw. Met een grote bos krullen, een ontwapenende blik en een vrolijk Twents accent. “Ik ben Mirjam Spitholt, gelukskundige. Tja, als je echt niet weet wat je moet doen in het leven, dan moet je je eigen beroep maar bedenken”, grapt ze.
Gelukskunde
Van origine is Mirjam docent bedrijfseconomie. Echter bleven niet de economische modellen en theorieën, maar de levensvragen die ze stelde, haar studenten het meeste bij. Inmiddels geeft ze al meer dan zestien jaar het vak Gelukskunde aan de Saxion Hogeschool in Enschede. Vandaag heeft Mirjam de collegezaal verruild voor de zeilschool en deelt ze haar visie op geluk met ons.
Geluk is maakbaar
Mirjam: “Slechts 10 procent van ons geluksgevoel is afhankelijk van omstandigheden, terwijl 50 procent erfelijk bepaald is. Dat betekent dat maar liefst 40 procent van ons geluk maakbaar is.” Je eigen geluk maken, hoe doe je dat? Heel lang om daarover na te denken is er niet, want al snel volgt de volgende interessante statistische onderbouwing. “70 procent van de in totaal 60.000 gedachten die we per dag hebben, is negatief. Maar gedachten heb je, je bent ze niet.”
Neem Karel niet al te serieus
Tot mijn verrassing tovert Mirjam een handpop tevoorschijn. Een knorrig, oud mannetje in een stoffig bruin pak. Voor velen ook wel bekend als het karikatuur ‘Waldorf’, van de Muppetshow.“Dit is Karel”, vertelt Mirjam.“Hem kun je maar beter niet al te serieus nemen.” In werkelijkheid is Karel een verpersoonlijking van ons ego. Die non-stop negatieve gedachten oproept om te overleven. Het is de kunst om niet alles te geloven wat hij je wijsmaakt.
Gemeenschappelijke taal
Het klinkt misschien gek, een vrouw met een handpop. Zo voelde het voor mij in eerste instantie ook. Maar nu, een halfjaar later, is die knorrige Karel nog steeds een begrip binnen Critical Minds. Karel laat ons uitspreken wat anders onbesproken bleef. Hij is een gemeenschappelijke taal geworden. Regelmatig hoor je hier: “Mijn Karel zit me even in de weg”. Dan weten we allemaal wat diegene bedoelt.
Eye-opener
Voor mij zijn Mirjam en Karel een eye-opener geweest. Ik merkte dat ik de volgende stap in mijn carrière bij Critical Minds wilde maken. Ik werd daarin belemmerd door Karel-gedachten als: “We hebben net allemaal plannen gemaakt samen, ik kan nu toch niet alles overhoop gooien?” Door de toespraak van Mirjam werd ik me bewust van deze gedachten. En kon ik er ook wat mee doen.
Intuïtie
Ik trok mijn stoute schoenen aan en besprak mijn ambities en twijfels met mijn collega Judith. Zij begreep mijn verhaal en motiveerde me om de overstap naar team Organisatie Ontwikkeling te maken. Door op mijn intuïtie te vertrouwen, en mijn negatieve gedachten bespreekbaar te maken, kon ik deze belangrijke keuze maken. En ik heb er nog geen moment spijt van gehad!
Meer lezen?
Lees hoe wij door organisatie ontwikkeling het werkplezier verhogen of lees de case hoe wij Allseas, wereldleider op het gebied van zwaar hijswerk en installatie van pijpleidingen en onderwaterconstructies, hebben ondersteund bij de ontwikkeling van een strategie, teamplannen en teamontwikkeling.
– Critical Minds: Projects on time, people in flow! –